Prawo wewnętrzne
Prawo Wewnętrzne Kościoła Zielonoświątkowego w RP przyjęte uchwałą Synodu Nadzwyczajnego 28 września 2007 roku
Prawo Wewnętrzne
uchwalone na Synodzie Nadzwyczajnym w Warszawie dnia 9.05.1998 r.,
zweryfikowane przez Synod z 01.10.2004 r.
DZIAŁ I. ZASADY OGÓLNE
§ l
Kościół Zielonoświątkowy w Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej Kościołem, jest wspólnotą autonomicznych zborów składających się z wiernych, którzy wyznają wiarę:
– że Pismo Święte – Biblia – jest Słowem Bożym, nieomylnym i natchnionym przez Ducha Świętego i stanowi jedyną normę wiary i życia,
– w Boga w Trójcy Świętej jedynego, w osobach Ojca i Syna, i Ducha Świętego,
– w synostwo Boże Jezusa Chrystusa, poczętego z Ducha Świętego, narodzonego z Marii Dziewicy; w Jego śmierć na krzyżu za grzech świata i Jego zmartwychwstanie w ciele; w Jego wniebowstąpienie i powtórne przyjście w chwale,
– w pojednanie z Bogiem przez opamiętanie i wiarę w ewangelię, w chrzest i Wieczerzę Pańską,
– w chrzest Duchem Świętym, przeżywanie pełni Ducha i Jego darów,
– w jeden Kościół, święty, powszechny i apostolski,
– w uzdrowienie chorych jako znak łaski i mocy Bożej,
– w zmartwychwstanie i życie wieczne.
§ 2
1. Terenem działalności Kościoła jest obszar Państwa Polskiego. Kościół działa także poza granicami Państwa w oparciu o stosowne uzgodnienia i przepisy międzynarodowe.
2. Wiernymi Kościoła są członkowie zborów oraz osoby systematycznie uczestniczące w nabożeństwach w tym dzieci i młodzież.
§ 3
Siedzibą Kościoła jest miasto stołeczne Warszawa.
DZIAŁ II. CEL I FORMY DZIAŁALNOŚCI KOŚCIOŁA
§ 4
Celem Kościoła jest głoszenie Słowa Bożego i czynienie ludzi uczniami Chrystusa (por. Mt 28,19-20).
§ 5
Cel Kościoła realizowany jest poprzez:
1) określanie doktryn kościelnych i zasad wiary,
2) organizowanie życia religijnego i publiczne sprawowanie kultu,
3) zarządzanie sprawami kościelnymi według własnego prawa i swobodne wykonywanie władzy duchownej,
4) udzielanie posług religijnych oraz organizowanie i prowadzenie zgromadzeń religijnych,
5) kształcenie i powoływanie duchownych,
6) nauczanie religii, w tym także za pomocą prasy, książek, druków oraz filmów i środków audiowizualnych,
7) realizowanie inwestycji sakralnych i kościelnych,
8) nabywanie, posiadanie i zbywanie majątku ruchomego i nieruchomego oraz zarządzanie nim,
9) zbieranie ofiar, składek, przyjmowanie darowizn, spadków i innych świadczeń od osób fizycznych i prawnych,
10) wytwarzanie, nabywanie przedmiotów i artykułów potrzebnych do celów kultu i praktyk religijnych oraz korzystanie z nich,
11) korzystanie ze środków masowego przekazu,
12) prowadzenie działalności oświatowo – wychowawczej,
13) tworzenie i prowadzenie diakonatów,
14) tworzenie organizacji na rzecz formacji religijnej, kultu publicznego oraz przeciwdziałania patologiom społecznym i ich skutkom,
15) prowadzenie działalności charytatywno – opiekuńczej,
16) posiadanie, zakładanie i poszerzanie cmentarzy oraz prowadzenie i zarządzanie nimi,
17) inicjowanie powstawania i przystępowanie do krajowych organizacji międzykościelnych,
18) uczestniczenie w międzynarodowych organizacjach wyznaniowych oraz utrzymywanie kontaktów zagranicznych w sprawach związanych z realizacją swoich zadań,
19) prowadzenie działalności gospodarczej,
20) zakładanie i prowadzenie:
a) zborów,
b) seminariów teologicznych, instytutów i szkół misyjnych,
c) duszpasterstw,
d) misji,
e) ośrodków kościelnych,
f) wydawnictw,
g) kościelnych studiów radiowych i telewizyjnych.
DZIAŁ III. ZBÓR
§ 6
1. Zborem jest lokalna społeczność osób, które przyjęły zasady wiary Kościoła. Zbór jest powoływany przez Naczelną Radę Kościoła, dalej zwaną NRK, na wniosek pastora macierzystego zboru, lokalnej społeczności, prezbitera okręgowego lub z jej własnej inicjatywy.
2. Członkami zboru są osoby, które uznały zasady wiary Kościoła, przyjęły chrzest wiary oraz zadeklarowały członkostwo. Członkowie zboru mają prawa wyborcze.
§ 7
Do zadań zboru należy:
1) nauczanie i szerzenie znajomości Pisma Świętego,
2) pielęgnowanie życia chrześcijańskiego wśród wiernych,
3) odbywanie nabożeństw,
4) chrześcijańskie wychowanie dzieci i młodzieży,
5) działalność ewangelizacyjna i misyjna,
6) działalność charytatywna, opiekuńcza i społeczna,
7) pogłębianie współpracy z innymi zborami,
8) wspieranie rozwoju całego Kościoła.
§ 8
Do realizacji swoich zadań zbór organizuje życie religijne, a mianowicie: urządza publiczne nabożeństwa, chrzty, śluby, pogrzeby, misje, odczyty, wykłady, konferencje, zjazdy, obozy, pielgrzymki, procesje, wycieczki, zebrania, nabożeństwa i spotkania dla dzieci i młodzieży, kursy korespondencyjne, wystawy, spotkania muzyczne, poetyckie, teatralne, projekcje filmów, prowadzi działalność gospodarczą, wydawniczą, kolportaż Pisma Świętego i literatury religijnej; administruje i zarządza swoim majątkiem.
§ 9
1. Zbór może powoływać zborowe jednostki organizacyjne w postaci: seminariów i szkół biblijnych, misji, punktów misyjnych, diakonatów, fundacji i jednostek gospodarczych.
2. Zbór powołuje pastora, II pastora, starszych zboru i komisję kontrolującą. Sprawy proceduralne związane z powołaniem pastora i II pastora prowadzi prezbiter okręgowy, a starszych zboru i komisji kontrolującej – pastor.
RADA STARSZYCH
§ 10
1. Rada Starszych na czele z pastorem stanowi kierownictwo zboru.
2. Zbór powołuje ze swego grona Radę Starszych z pastorem jako przewodniczącym z urzędu. O wyborze starszych pastor powiadamia prezbitera okręgowego.
3. Starszym zboru może zostać osoba, która posiada powołanie do tej służby, odpowiada kwalifikacjom Pisma Świętego oraz ma minimum 3-letni staż wiary.
4. Starsi zboru powoływani są przez zbór na wniosek pastora lub w szczególnych przypadkach określonych przez NRK przez prezbitera okręgowego. Powołanie następuje zwykłą większością głosów.
5. Starszy zboru może być odwołany na wniosek pastora przez Radę Starszych w obecności prezbitera okręgowego. Starszy zboru przestaje pełnić swą funkcję także w przypadku rezygnacji lub ukończenia 70 lat.
6. Pastor zwołuje posiedzenia Rady w miarę potrzeb, jednakże przynajmniej raz na kwartał. Posiedzenie Rady Starszych może zwołać także w szczególnych przypadkach, określonych przez NRK – prezbiter okręgowy i wówczas on przewodniczy obradom.
7. Zakres działania i kompetencji Rady Starszych obejmuje:
a) przyjmowanie osób do zboru, a także ich skreślanie z listy członków; podejmowanie decyzji w sprawach dyscyplinarnych osób należących do zboru.
Dla utrzymania dyscypliny zborowej Rada Starszych uprawniona jest do:
• udzielania indywidualnego upomnienia osobie należącej do zboru,
• zawieszenia w prawach członkowskich,
• wyłączania ze zboru,
b) zgłaszanie propozycji odnośnie do obsadzania wakującego stanowiska pastora,
c) tworzenie i znoszenie zborowych jednostek organizacyjnych oraz powoływanie i odwoływanie pracowników i osób odpowiedzialnych za tę jednostkę,
d) dysponowanie majątkiem zboru; decyzje dotyczące nabywania, zbywania i zmiany przeznaczenia nieruchomości oraz obiektów należących do zboru muszą uzyskać aprobatę NRK,
e) występowanie z wnioskami o umieszczenie w planie zagospodarowania gminy planowanych do budowy obiektów, przygotowywanie propozycji dotyczących budowy i konserwacji obiektów sakralno-kościelnych,
f) powoływanie Skarbnika Zboru.
8. Postanowienia Rady Starszych w sprawach dyscyplinarnych duchownych i diakonis muszą uzyskać uprzednio zgodę NRK.
9. Członkowie zboru w sprawach dyscyplinarnych mogą odwoływać się od decyzji Rady Starszych i pastora do prezbitera okręgowego za pośrednictwem Rady Starszych.
10. NRK może odwołać członka lub całą Radę Starszych z własnej inicjatywy w przypadku przyjęcia nauki niezgodnej z zasadami wiary Kościoła, naruszania norm moralności chrześcijańskiej, niewypełniania swoich obowiązków.
11. Zbory, w których nie można powołać Rady Starszych, są pod opieką prezbitera okręgowego.
PASTOR ZBORU
§ 11
1. Pastorem zboru może zostać mężczyzna, który posiada powołanie i przygotowanie do tej służby, odpowiada kwalifikacjom Pisma Świętego oraz ma minimum pięcioletni staż wiary.
2. Pastora powołuje zbór spośród duchownych Kościoła. Kandydat na pastora musi wcześniej uzyskać aprobatę Rady Starszych i NRK.
3. Jeżeli duchowny obejmuje stanowisko pastora po raz pierwszy, winien przejść co najmniej roczny okres próbny. Na okres ten NRK wyznacza pastora, który sprawuje opiekę nad zborem i jest jego organem prawnym. Po zakończeniu okresu próbnego NRK na wniosek prezbitera okręgowego pozytywnie zaopiniowany przez Radę Starszych wprowadza go w urząd pastora. Przepis ten nie dotyczy duchownego, który w danym zborze pełnił urząd II pastora co najmniej pięć lat.
4. Zakres działania i kompetencji pastora zboru obejmuje:
a) przewodniczenie i sprawowanie pieczy nad działalnością zboru,
b) organizowanie i prowadzenie nabożeństw i innych form kultu publicznego,
c) reprezentowanie zboru,
d) przewodniczenie posiedzeniom Rady Starszych Zboru,
e) składanie zborowi przynajmniej rocznych informacji o działalności,
f) składanie oświadczeń woli w sprawach majątkowych w imieniu zboru. Nabywanie oraz zbywanie obiektów i nieruchomości oraz zmiana ich przeznaczenia wymaga pisemnej akceptacji NRK.
5. Pastora może odwołać zbór na wniosek Rady Starszych zatwierdzony przez NRK. NRK może urlopować lub odwołać pastora z własnej inicjatywy, w przypadku głoszenia nauki niezgodnej z zasadami wiary Kościoła, naruszania norm moralności chrześcijańskiej, niewypełniania swoich obowiązków. W razie urlopowania lub odwołania pastora jego funkcje czasowo wykonuje II pastor, względnie osoba wyznaczona przez NRK.
6. Zbory, w których nie można powołać pastora są pod opieką prezbitera okręgowego.
II PASTOR
§ 12
1. W zborach o liczebności przekraczającej stu członków może zostać powołany II pastor. II pastor winien odpowiadać tym samym kwalifikacjom co pastor.
2. II pastora powołuje zbór na wniosek pastora pozytywnie zaopiniowany przez Radę Starszych i NRK.
3. II pastor podlega pastorowi, który określa zakres jego działania i kompetencji.
4. II pastora odwołuje zbór, na wniosek Pastora Zboru uzgodniony z Radą Starszych i zatwierdzony przez NRK. NRK może odwołać II pastora z własnej inicjatywy, w przypadku głoszenia przez niego nauki niezgodnej z zasadami wiary Kościoła, naruszenia norm moralności chrześcijańskiej i niewypełniania swoich obowiązków.
DZIAŁ IV. OKRĘG
§ 13
1. Okręg tworzą zbory znajdujące się na danym obszarze.
2. Liczbę i granice okręgów ustala Synod.
3. Zwierzchnikiem okręgu jest prezbiter okręgowy.
PREZBITER OKRĘGOWY
§ 14
1. Prezbiter okręgowy jest wybierany na okres kadencji spośród prezbiterów przez konferencję duchownych okręgu zwoływaną przez Prezbitera Naczelnego.
2. Zakres działalności i kompetencji prezbitera okręgowego obejmuje:
a) wizytowanie zborów,
b) przewodniczenie posiedzeniom rad starszych zborów w przypadkach szczególnych,
c) koordynowanie współpracy między zborami i kościelnymi jednostkami organizacyjnymi działającymi na terenie okręgu oraz czuwanie nad właściwą współpracą z innymi okręgami,
d) nadzorowanie i koordynowanie działalności agend okręgowych i międzyzborowych jednostek organizacyjnych,
e) przygotowanie planów i sprawozdań z działalności okręgów,
f) opiniowanie i składanie wniosków personalnych,
g) wnioskowanie do NRK o utworzenie lub zniesienie zborów i innych jednostek organizacyjnych działających na terenie okręgu,
h) dokonywanie oceny działalności pastorów i rad starszych,
i) zarządzanie i decydowanie w sprawach majątkowych okręgu; decyzje o zbywaniu i nabywaniu oraz zmianie przeznaczenia nieruchomości i obiektów wymagają pisemnej akceptacji NRK,
j) opiniowanie wniosków o budowie, rozbudowie lub remoncie kapitalnym obiektów kościelnych,
k) wyrażanie zgody na działalność, na swym obszarze kościelnym, jednostek spoza okręgu,
l) rozpatrywanie odwołań wiernych.
3. W przypadku dłuższej niemożności pełnienia funkcji przez Prezbitera Okręgowego Okręgowa Konferencja Duchownych powołuje jego zastępcę z pełnymi kompetencjami.
4. Okręgowa konferencja duchownych lub NRK może odwołać prezbitera okręgowego lub zastępcę prezbitera okręgowego w przypadku głoszenia nauki niezgodnej z zasadami wiary Kościoła, naruszania norm moralności chrześcijańskiej i niewypełniania swoich obowiązków.
DZIAŁ V. WŁADZE ZWIERZCHNIE KOŚCIOŁA
SYNOD
§ 15
1. Najwyższą władzą Kościoła jest Synod, który zbiera się co 4 lata. NRK może w razie potrzeby zwołać Synod nadzwyczajny.
2. W skład Synodu wchodzą członkowie NRK, prezbiterzy, pastorzy i II pastorzy oraz delegaci wybierani przez zbory liczące powyżej dwustu członków – po jednym od każdej rozpoczynającej się kolejnej setki członków, a także kierownicy ogólnokościelnych jednostek organizacyjnych posiadających osobowość prawną.
Delegatami są również członkowie Kościelnej Komisji Kontrolującej oraz duchowni emerytowani.
3. Do ważności uchwał Synodu niezbędne jest, aby co najmniej 2/3 liczby zborów była w nim reprezentowana. Uchwały Synodu uważa się za podjęte, jeżeli głosowała za nimi większość uprawnionych do głosowania.
4. Zakres działania i kompetencji Synodu obejmuje:
a) przyjęcie sprawozdania NRK i udzielenia jej absolutorium,
b) powoływanie i odwoływanie Prezbitera Naczelnego Kościoła i członków Prezydium NRK,
c) wybór Komisji Kontrolującej Kościoła,
d) wytyczanie kierunków działalności Kościoła,
e) uchwalanie i nowelizacja Prawa Wewnętrznego,
f) ustalanie liczby i granic okręgów,
g) rozpatrywanie odwołań od decyzji NRK,
h) podejmowanie postanowień w innych sprawach.
NACZELNA RADA KOŚCIOŁA
§ 16
1. Władzą zwierzchnią Kościoła w okresie międzysynodalnym jest Naczelna Rada Kościoła.
2. NRK tworzą:
a) Prezydium NRK w składzie:
– Prezbiter Naczelny jako przewodniczący NRK,
– zastępcy Prezbitera Naczelnego,
– członkowie Prezydium.
b) prezbiterzy okręgowi.
3. Zakres działania i kompetencji NRK obejmuje:
a) określanie doktryn kościelnych i zasad wiary na wniosek Komisji Doktrynalnej Kościoła,
b) nadzorowanie funkcjonowania Kościoła w oparciu o zasady wiary, prawo wewnętrzne i ustawę,
c) tworzenie, znoszenie, przekształcanie oraz ustalanie zakresu działania ogólnokościelnych jednostek organizacyjnych i czuwanie nad ich działalnością,
d) powoływanie i odwoływanie oraz ustalanie zakresu kompetencji organów prawnych ogólnokościelnych jednostek organizacyjnych,
e) strzeżenie powagi oraz praw i interesów Kościoła,
f) koordynowanie pracy okręgów, zborów i kościelnych jednostek organizacyjnych,
g) tworzenie i czuwanie nad działalnością zborów oraz ich znoszenie,
h) powoływanie i odwoływanie duchownych i diakonis,
i) powoływanie i odwoływanie ze stanowisk kościelnych,
j) przyjmowanie sprawozdań i rozpatrywanie wniosków prezbiterów okręgowych,
k) ustalanie zakresu działalności i kompetencji Prezydium NRK,
l) w wypadkach losowych powoływanie członków Prezydium NRK w okresie międzysynodalnym,
m) ustalanie kierunków rozwoju Kościoła,
n) zarządzanie i decydowanie w sprawach majątku stanowiącego własność Kościoła jako całości,
o) opiniowanie zborowych wniosków w sprawie nabywania i zbywania nieruchomości,
p) rozpatrywanie odwołań zborów,
r) zwoływanie Synodu,
s) podejmowanie decyzji w sprawach dyscyplinarnych duchownych i diakonis pełniących funkcje kierownicze w jednostkach ogólnokościelnych,
t) sprawowanie nadzoru nad organizacjami zielonoświątkowymi i fundacjami.
u) wnioskowanie o odwołanie Prezbitera Naczelnego w okresie międzysynodalnym. W tym przypadku Zastępca Prezbitera Naczelnego wykonując uchwałę NRK zwołuje Synod Nadzwyczajny w celu rozpatrzenia tej sprawy, najpóźniej w ciągu 6 miesięcy.
4. Posiedzenia NRK zwoływane są w miarę potrzeb, jednak przynajmniej raz na sześć miesięcy.
5. Uchwały NRK podejmowane są zwykła większością głosów. W przypadku równej ilości głosów decyduje głos przewodniczącego.
PREZBITER NACZELNY
§ 17
1. Prezbiter Naczelny jest zwierzchnikiem Kościoła.
2. Prezbiter Naczelny powoływany jest przez Synod spośród prezbiterów na okres kadencji. Urząd ten można pełnić przez dwie kolejne kadencje.
W przypadku zmiany na stanowisku Prezbitera Naczelnego w trybie normalnym, NRK jest zobowiązana zapewnić możliwości dalszej służby i utrzymanie ustępującemu Prezbiterowi Naczelnemu.
3. Prawo zgłaszania kandydatów na Prezbitera Naczelnego mają:
– ustępująca NRK,
– okręgowe konferencje duchownych
Zgłoszenie kandydatów może być dokonane nie później niż 3 miesiące przed Synodem. Kandydaci na stanowisko Prezbitera Naczelnego winni w terminie do 2 miesięcy przed Synodem potwierdzić przyjęcie kandydatury.
4. Zakres działania i kompetencji Prezbitera Naczelnego obejmuje:
a) realizacja postanowień Synodu, NRK i Prezydium,
b) bieżące kierowanie i koordynowanie działalności Kościoła,
c) reprezentowanie Kościoła w kraju i za granicą,
d) przewodniczenie NRK i Prezydium NRK,
e) wnioskowanie o odwołanie członka Prezydium NRK lub prezbitera okręgowego w okresie międzysynodalnym. Celem odwołania członka Prezydium NRK winien być zwołany Synod Nadzwyczajny, a prezbitera okręgowego – okręgowa konferencja duchownych.
f) składanie oświadczeń woli w sprawach majątkowych w imieniu NRK.
5. W przypadku stałej niemożności pełnienia funkcji przez Prezbitera Naczelnego, jego kompetencje przysługują Zastępcy Prezbitera Naczelnego, do czasu zwołania Synodu Nadzwyczajnego, co powinno nastąpić w terminie do sześciu miesięcy.
PREZYDIUM NRK
§ 18
l. Na wniosek Prezbitera Naczelnego Synod powołuje na okres kadencji Zastępców Prezbitera Naczelnego oraz Członków Prezydium NRK spośród prezbiterów.
2. W okresie między posiedzeniami NRK zakres działalności i kompetencji Prezydium obejmuje:
1) tworzenie, znoszenie, przekształcanie oraz ustalanie zakresu działania ogólnokościelnych jednostek organizacyjnych i czuwanie nad ich działalnością,
2) powoływanie i odwoływanie oraz ustalanie zakresu kompetencji organów prawnych ogólnokościelnych jednostek organizacyjnych,
3) tworzenie i czuwanie nad działalnością zborów oraz ich znoszenia,
4) powoływanie i odwoływanie duchownych i diakonis,
5) powoływanie i odwoływanie ze stanowisk kościelnych,
6) zarządzanie i decydowanie w sprawach majątku stanowiącego własność Kościoła jako całości,
7) opiniowanie zborowych wniosków w sprawie nabywania i zbywania nieruchomości,
8) rozpatrywanie wniosków i odwołań zborów,
9) podejmowanie decyzji w sprawach dyscyplinarnych duchownych i diakonis pełniących funkcje kierownicze w jednostkach ogólnokościelnych,
10) sprawowanie nadzoru nad organizacjami zielonoświątkowymi i fundacjami.
OGÓLNOKOŚCIELNE JEDNOSTKI ORGANIZACYJNE
§ 19
1. NRK tworzy i znosi jednostki organizacyjne Kościoła posiadające osobowość prawną.
2. Zakres działania ogólnokościelnych jednostek organizacyjnych posiadających osobowość prawną, obejmuje:
a) Seminaria, szkoły teologiczne i instytuty:
– organizowanie rekrutacji kandydatów,
– nauczanie i wychowanie studentów,
– organizowanie praktyk,
– udzielanie absolutorium i nadawanie tytułów zgodnie z obowiązującymi przepisami,
– prowadzenie działalności naukowo – badawczej.
b) Duszpasterstwa:
– sprawowanie opieki duszpasterskiej nad dziećmi, młodzieżą, osobami starszymi, więźniami, wojskowymi i chorymi,
– krzewienie idei pomocy bliźnim i postaw społecznych temu sprzyjających,
– katechizacja dzieci i młodzieży,
– organizowanie szkolenia zborowych służb muzycznych oraz animowanie życia muzycznego w zborach i okręgach kościelnych.
c) Misje:
– organizowanie i prowadzenie działalności misyjno-ewangelizacyjnej,
– organizowanie i prowadzenie działalności charytatywno-opiekuńczej,
– przygotowywanie i emitowanie programów religijnych w środkach masowego przekazu,
– organizowanie i prowadzenie opieki nad osobami uzależnionymi,
– organizowanie i prowadzenie rekolekcji,
– organizowanie wypoczynku.
d) Wydawnictwa:
– organizowanie działalności naukowo-badawczej w zakresie zagadnień religijnych,
– wydawanie prasy, książek i innych druków,
– prowadzenie zakładów poligraficznych,
– organizowanie kolportażu wydawnictw,
– prowadzenie wytwórni środków audiowizualnych.
e) Kościelne studia radiowe i telewizyjne
– organizowanie i prowadzenie programów radiowych i telewizyjnych,
– przygotowywanie programów radiowych i telewizyjnych,
– współpraca z publicznymi i prywatnymi ośrodkami radiowymi oraz telewizyjnymi.
f) Ośrodki kościelne
– organizowanie i prowadzenie opieki nad osobami uzależnionymi,
– organizowanie i prowadzenie rekolekcji oraz ewangelizacji,
– organizowanie wypoczynku.
§ 20
l. Zakres działania i kompetencji organów prawnych ogólnokościelnych jednostek organizacyjnych wymienionych w
§ 19 pkt 2 obejmuje:
a) opracowywanie programów działalności i przedstawianie ich do akceptacji NRK,
b) bieżące kierowanie jednostką organizacyjną,
c) zatrudnianie i zwalnianie pracowników,
d) reprezentowanie jednostki organizacyjnej,
e) składanie oświadczeń woli w sprawach majątkowych. Nabywanie, zbywanie i zmiana przeznaczenia nieruchomości wymaga pisemnej zgody NRK.
§ 21
NRK tworzy i znosi ogólnokościelne jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, określa ich strukturę organizacyjną, zakres działalności i kompetencji oraz kierownictwo.
DZIAŁ VI. ORGANIZACJE ZIELONOŚWIĄTKOWE I FUNDACJE
§ 22
l. Wierni mają prawo zakładać organizacje zielonoświątkowe, a kościelne osoby prawne fundacje.
2. Wniosek o utworzenie organizacji lub fundacji składany jest do NRK. Wniosek musi zawierać:
– imiona i nazwiska oraz adresy założycieli,
– cele,
– sposoby finansowania,
– teren działania i adres siedziby.
3. NRK w terminie trzech miesięcy wydaje decyzję we wnioskowanej sprawie. W przypadku decyzji pozytywnej wyznacza jednocześnie opiekuna kościelnego.
4. Po uzyskaniu kościelnej aprobaty założyciele organizacji zielonoświątkowej lub fundacji mogą przystąpić do działań prawnych związanych z ich założeniem.
5. Kopia decyzji władz państwowych o założeniu organizacji zielonoświątkowej lub fundacji winna być przekazana NRK w ciągu jednego tygodnia.
6. Działalność organizacji zielonoświątkowej lub fundacji prowadzona jest pod nadzorem NRK. Może ona opiniować działalność, cofnąć aprobatę, a w przypadku fundacji wyznaczyć kościelną osobę prawną sprawującą zarząd przymusowy.
7. W przypadku likwidacji organizacji zielonoświątkowej lub fundacji jej majątek przechodzi na własność Kościoła jako całości z uwzględnieniem obowiązujących przepisów kodeksu cywilnego.
DZIAŁ VII. DUCHOWNI I DIAKONISE
§ 23
1. Duchownymi Kościoła są: diakoni, prezbiterzy i biskupi. Biskupa ordynuje biskup w asyście biskupów lub prezbiterów.
2. Diakoni i prezbiterzy powoływani są przez NRK na wniosek Rady Starszych zaopiniowany przez Prezbitera Okręgowego lub z jej własnej inicjatywy.
3. Biskupa powołuje Synod. Tytuł biskupa przysługuje każdemu Prezbiterowi Naczelnemu.
4. Zadaniem duchownych jest troska o rozwój Kościoła – realizowanie celu i kierunków działalności wytyczonych przez Pismo Święte oraz władze Kościoła.
5. Diakon musi odpowiadać kwalifikacjom Pisma Świętego i mieć powołanie do służby. Kandydat na diakona przechodzi przez co najmniej 1 – roczny okres próbny, po którym na wniosek pastora lub prezbitera okręgowego, po uzyskaniu pozytywnej opinii Rady Starszych i zdaniu egzaminu kościelnego może być ordynowany na diakona.
6. Diakon może być ordynowany na prezbitera po ukończeniu 30 lat i co najmniej siedmioletnim okresie próbnym, na wniosek złożony do NRK przez pastora i prezbitera okręgowego. NRK przeprowadza rozmowę kwalifikacyjną i podejmuje decyzję o ordynacji.
7. Zakres uprawnień diakona obejmuje wykonywanie wszelkich czynności kościelnych w zborze.
8. Prezbiterzy i biskupi są duchownymi uprawnionymi do wykonywania w Kościele wszelkich czynności i funkcji kościelnych.
9. Cenzus wieku duchownych na stanowiskach kościelnych wynosi 70 lat.
10. Urlopy duchownych na stanowiskach kościelnych uzgadniane są z ich przełożonymi.
§ 24
Diakonisami są kobiety powołane do służby charytatywnej i katechetycznej oraz misyjnej w Kościele. Diakonisy mają prawo do ubezpieczenia społecznego.
DZIAŁ VIII. ŚLUBY KOŚCIELNE
§ 25
1. NRK wyznacza pastorów upoważnionych do przyjmowania oświadczeń o zawarciu związku małżeńskiego.
2. Zamiar zawarcia małżeństwa w Kościele nowożeńcy zgłaszają na piśmie co najmniej 2 miesiące przed terminem zawarcia związku małżeńskiego dostarczając jednocześnie zaświadczenie Urzędu Stanu Cywilnego o braku przeszkód do zawarcia związku.
3. Ogłoszenie o ślubie należy podać w zborze macierzystym co najmniej jeden miesiąc przed terminem zawarcia małżeństwa.
4. Po oświadczeniu przed pastorem i zebranymi świadkami /zborem/ o gotowości złożenia ślubowania nowożeńcy składają uroczyście następujące ślubowanie: „Stojąc przed obliczem Boga i świadkami tu zebranymi oświadczam, że biorę Ciebie………………. /imię narzeczonej/ za małżonkę i ślubuję miłować cię i szanować, dzielić z tobą radość i smutek, szczęście i nieszczęście, być wiernym i nie opuszczać cię aż do śmierci. A Boga Wszechmogącego proszę o pomoc i błogosławieństwo!” „Stojąc przed obliczem Boga i świadkami tu zebranymi oświadczam, że biorę ……………… /tu imię narzeczonego/ za małżonka i ślubuję miłować cię i szanować, dzielić z tobą radość i smutek, szczęście i nieszczęście, być wierną i uległą, i nie opuszczać cię aż do śmierci. A Boga Wszechmogącego proszę o pomoc i błogosławieństwo!”
5. Fakt zawarcia małżeństwa upoważniony pastor zgłasza do Urzędu Stanu Cywilnego w terminie do 5 dni.
6. Zawarcie małżeństwa może odbywać się również na zasadach sprzed 17 maja 1989 r., to znaczy może być najpierw zawarte w Urzędzie Stanu Cywilnego, a następnie pobłogosławione w zborze przez duchownego upoważnionego do wszystkich czynności kościelnych.
DZIAŁ IX. SPRAWY MAJĄTKOWO-FINANSOWE
§ 26
1. Środki na realizację działalności Kościoła pochodzą z:
a) ofiar pieniężnych, w naturze oraz składek,
b) spadków, zapisów, darowizn krajowych i zagranicznych,
c) dochodów z imprez i zbiórek publicznych,
d) subwencji, dotacji, ofiar pochodzących od krajowych i zagranicznych instytucji oraz jednostek organizacyjnych Kościoła,
e) odpłatności za usługi świadczone przez jednostki organizacyjne Kościoła,
f) dochodów z własnej działalności gospodarczej jednostek organizacyjnych Kościoła.
2. Zasady ewidencjonowania środków finansowych i majątkowych ustala NRK.
3. Kościelna Komisja Kontrolująca jest uprawniona do kontrolowania działalności finansowo-gospodarczej ogólnokościelnych i okręgowych jednostek organizacyjnych. W wyjątkowych przypadkach Komisja może skontrolować działalność finansowo-gospodarczą zboru.
4. Działalność finansowa zborów jest kontrolowana przez zborowe komisje kontrolujące.
a) Zbór na wniosek pastora powołuje komisje kontrolującą w 3- osobowym składzie.
b) Członkiem komisji może zostać powołany członek zboru, spoza Rady Starszych, posiadający merytoryczne przygotowanie do tej funkcji.
c) Komisja kontrolująca sprawdza zgodność prowadzenia ksiąg finansowych z przepisami obowiązującymi kościelne jednostki organizacyjne.
d) Protokoły pokontrolne komisja przedstawia na bieżąco pastorowi oraz corocznie zborowi.
e) W szczególnych przypadkach nie wywiązywania się ze swoich obowiązków członkowie komisji mogą zostać odwołani przez zbór.
5. Sprawę utrzymania duchownych Kościoła regulują uchwały NRK.
DZIAŁ X. PRZEPISY KOŃCOWE
§ 27
1. Do interpretacji niniejszego Prawa Wewnętrznego upoważniona jest NRK.
2. W sprawach nieuregulowanych Prawem Wewnętrznym względnie w przypadkach szczególnych, tryb postępowania ustala NRK.
_________________________________
Niniejsze Prawo Wewnętrzne zostało uchwalone na Synodzie Nadzwyczajnym, który obradował w Warszawie dnia 9.05.1998 r. i zweryfikowane przez Synod z 01.10.2004 r.
Search for: